Pokhara en omstreken

Daar ben ik dan eindelijk weer! Ik ben weer terug in Pokhara, dus kan weer op internet. De afgelopen week heb ik rondgereist naar Lumbini en Bardia National Park.

Nu zal ik jullie de foto's laten zien gemaakt in Kathmandu en Pokhara van de eerste 2 weken en mijn verhaal afmaken over Pokhara. Ik ben een hele tijd in Pokhara gebleven, want er is hier super veel te zien en te doen. Ik verblijf in Nepal Guesthouse met heel vriendelijke mensen, goede service en prijs en leuke kamer met tv en tuin. Je krijgt er gratis een hoop prikgrage muggen als welkomstgeschenk ;-) Ik had helemaal niet aan muggen gedacht, omdat Miran en ik er vorige keer waren in wintertijd (en Miran het lekkerste bloed had dus als er muggen waren dan vormde zij het buffet ;-) ). Heb dus ook geen muggenspul of paludrine/ malerone tabletten bij me... En natuurlijk het licht en de deur van mijn kamer open laten staan... Het gevolg? Een lange nacht, want ben niet gaan slapen voordat ze allemaal dood waren en de muren behangen waren met ongeveer 30 platte zwarte vagen/stippen ook wel muggenlijkjes genoemd... Gelukkig ben ik niet Buddhistisch hahaha Het guesthouse ligt een beetje uit de drukte aan het prachtige grote Phewa Tal (tal = meer). Op dit grote meer heb ik gevaren met een roeibootje. Ik heb een gids in de arm genomen (achteraf een jochie van 20 hihi) om het meer te bevaren en aan te leggen aan de overkant om een lange klim van ongeveer een uur naar boven naar de world peace pagoda te maken. Het meer is prachtig en het water is niet koud. Ik heb geen duik genomen, omdat het water toch wel vervuiling bevat en ik bang was dat ik niet meer in de boot kon komen ;-) haha In het midden van het meer ligt de Varahi Mandir, een hindoe tempel voor de god Vishnu. Na een heerlijk boottochtje kon de klim beginnen. Het pad was gelukkig goed, maar allemaal treden... Een uur lang trap lopen... Jullie kunnen begrijpen dat ik (gezien mijn uitermate fitte en sterke body) de volgende dag natuurlijk nergens last van had ;-) auwww.... Eenmaal boven aangekomen stond een enorm witte stupa (Boeddhisme): the world peace pagoda. Er omheen was een prachtig uitzicht op Pokhara en de bergen er omheen. In tegenstelling tot Kathmandu is Pokhara omgeven door bergen, groene natuur en meren. Een adembenemend uitzicht, zonder een bruin-gelige smoklaag. 's Avonds ben ik bij mijn stamrestaurantje gaan eten: family's kitchen (niet meer dan een paar muren van steen en een paar houten bankjes en open keuken). Hier kun je alleen traditioneel nepalees eten krijgen en ik heb er nog geen foreigner gezien (behalve als ze met een gids zijn). Ik ken het omdat ik hier na de trekking ook met Miranda naartoe ben geleid en ze herkenden me nog. Ik eet daar elke middag en avond Dal Baht. Elke dag is de samenstelling van Dal Baht net even anders aangezien de groente verschilt en de curry dus het verveeld nooit! Super vriendelijke mensen en de lekkerste Dal Baht tot nu toe (op de foto's sta ik met hun kindje)...

In Pokhara zijn naast het Phewa Tal ook nog andere meren te zien en die heb ik beiden bekeken: Begnas Tal en Rupa Tal. Begnas Tal was het mooiste; gelegen tussen de bergen en een oase van rust. Met visfokkerijen er omheen gelegen. Om dit meer heb ik een wandeling gemaakt en zo kwam ik over een smal zandpaadje in een heel klein echt nog ouderwets dorpje (1 straat met 3 huizen ofzo hihi). Hier heb ik echt iets geweldig goors gezien. Er waren mannen bezig water te laten lopen in een soort ballon, dus ik wilde natuurlijk weten wat het was... Nou verderop lag een enorme hoop, door de zon kon ik niet onderscheiden wat het was maar toen ik het straatje iets meer in omhoog liep kon ik het onderscheiden... resten van een dode buffalo! De mannen waren juist gezellig chitchattend en rokend de ingewanden aan het schoonspoelen in de plaatselijke waterpomp... de darmen en maag en zo (zie de foto's!) jummie... Ik at al geen buffalo (vies vlees met veel vet), maar nu al helemaal niet meer :-) Na deze schok ben ik even gaan bijkomen aan het meer met een watertje en fried fish (heerlijk weer eens vis eten, lekker vers!) Daar mocht ik getuigen zijn van de succesvolle jacht van een soort adelaar op een vis in het meer. Gaaf gezicht joh, recht voor mijn neus! Enorm zijn die vogels. Hierna was Rupa Tal aan de beurt, maar dat meer heb ik vanaf een berg gezien tussen beide meren in. Het was al laat en anders was ik niet op tijd terug voor donker, maar daar boven met uitzicht op die 2 meren voelde ik me toch wel even 'on top of the world'.

Pokhara heeft ook nog wat mooie plekjes eromheen. Zo heb ik de zon onder zien gaan vanaf Sarangkot. Dit een klein plaatsje bij Pokhara en staat bekend om het uitzicht bij zonsopgang en zonsondergang. Daarnaast ook om het paragliding, maar dat heb ik nog niet gedaan. Helaas was het die dag niet zo heel helder, maar toch had ik een prachtig uitzicht over Pokhara met haar Phewa Tal. Daarvoor had ik een wilde rit achter de rug achter op een motor van iemand van het guesthouse om Pame te zien. Wat er daar nou werkelijk te zien was, is me nog steeds een raadsel (het was meer een enorme hoop stenen en een riviertje en verder niks te zien. Bleek een soort picknick plek te zijn ofzo...), maar de rit er naartoe was super. Dwars door het berglandschap, offroad en door 2 kleine dorpjes en langs rijstevelden. Miran, ik heb een hoop buffalo's gezien met van die witte foto's maar kon geen foto's nemen vanaf de motor :-( voor je... sorry! Ja, het blijft een experience die motors en wegen hier in Nepal haha

Hier in Pokhara heb ik ook een hele aardige vrouw ontmoet uit Australie, Raven. Zij zat in hetzelfde guesthouse als ik met een nepalese vriend. Haar echtgenoot is ook nepalees en was al een jaar bezig met zijn papieren om naar Australie te komen voorgoed (in australie hadden ze elkaar ook al eerder ontmoet en daar getrouwd). Zij had hem dat jaar niet gezien en was nu in Nepal om hem op te zoeken (vakantie) maar die echtgenoot had een trekking company en was 'busy' en had er 1 van zijn gidsen op uitgestuurd om haar gezelschap te houden. Raven kende die gids al omdat het het vriendje was van 1 van haar vriendinnen in australie... Ze voelde zich natuurlijk verdrietig omdat haar man haar zo had laten zitten en ik heb tijd met haar doorgebracht en met die nepalees (vergeet iedere keer zijn naam, maar iets met Ram). Het was fijn om de avonden gezelschap te hebben van haar.

Na Pokhara ben ik vertrokken naar Lumbini, de geboorteplaats van Buddha. Deze busreis duurde de hele dag en ik moest 5 keer overstappen. Hoe meer ik dichterbij Lumbini kwam hoe vlakker het land werd, hoe meer rijstevelden, hoe stoffiger en warmer het werd. Ook werd het steeds chaotischer en zag ik enorm veel invloeden van India en moslims met burka's. Hierover zal ik volgende keer vertellen, samen met Bardia National Park. Veel liefs en tot gauw. Morgen ga ik de nederlandse meiden inhalen waarmee ik de annapurna basecamp trek ga doen en ik vertrek zaterdag of zondag op trekking...