Holi festival

In mijn vorige verslag was ik gebleven bij Bardia National Park, de jungle. Vanuit Bardia ben ik weer terug gegaan naar Pokhara om vanuit daar weer te vertrekken naar Kathmandu om de Nederlandse meiden in te halen. De busreis van Bardia naar Pokhara was vreselijk. De bus ging namelijk niet direct naar Pokhara. Na een tergend slowmotion ritje naar 1 of ander klein plaatsje, hadden we net de bus gemist naar Pokhara. Ja, de volgende bus zou pas laat in de avond vertrekken waardoor ik midden in de nacht zo rond 5 uur zou aankomen in Pokhara... tsja, daar zit je dan met je rugzakken op een stoepje met om de 5 min. een aanhangsel die zeer benieuwd is of je al getrouwd bent en wilt weten waar je naartoe moet reizen. Van pure ellende heb ik mijn boek maar gepakt en mijn i-pod opgedaan. Lekker stoicijns afgesloten van het oh zo 'vriendelijke' en 'behulpzame' nepal ;-) Na uren daar gezeten te hebben met een stenen bil als resultaat, kon ik dan instappen naar Pokhara. Joehoe, steen afwisselen met een doorgezakte busstoel, knieen tegen de stoel voor je en happy de tetter muziek! Go, go, go! Die nacht was verschrikkelijk, hoe verder we kwamen hoe meer mensen moesten uitstappen omdat ze op hun bestemming waren en ook hoe dronkener de passagiers werden. Er werd een feestje kattengezang gehouden in canon en ik zat precies bij de deuropening met enorm veel muggenbeten tot gevolg, ijskoude benen en 3 reddingsacties om een stomdronken vent binnen te houden van een gewicht van een koe. Koeien zijn heilig daar, dus vandaar mijn geslaagde pogingen ;-) Aangezien de nachtbussen de vrijheid hebben om 5x zo hard de bergen door te scheuren dan normaal waren we ook veel eerder dan voorspelt in Pokhara en kon ik zo rond half 4 's nachts de manager van het nepal guesthouse wakker maken om mij een kamer te bieden ;-) gelukkig maar dat we elkaar al kenden anders had ik hem een rolberoerte gegeven hahaha Toen ik de kamer had gekregen, kon ik eindelijk lekker slapen en douchen. De volgende dag kon ik lekker uitslapen en heb ik eigenlijk weinig gedaan. De dag erna moest ik namelijk al vroeg op om de bus te nemen naar Kathmandu om de Nederlandse meiden op te halen en het programma door te nemen voor de trekking. Dus na een laatste heerlijke Dal Baht bij families kitchen heb ik vol goede moed mijn tas weer gepakt om de volgende dag me te laten verrassen door een nieuwe eindeloze busreis door het prachtige nepalese landschap. Dat werd dus snurken met i-pod in tegen die helse tingelmuziek ;-)

Eenmaal aangekomen in Kathmandu hebben we in een paar dagen nieuwe trekkingkleding gekocht, de meiden wegwijs gemaakt en alle informatie doorgenomen en toen werd het weer tijd voor.... de busreis naar Pokhara! Precies dit keer op de festival dag Holi. Dat was wel enorm leuk. De nepelesen vieren Holi: kleurenfestival om te vieren dat de boze geesten zijn verdreven. Dit doen ze door met waterballonnen te gooien en vaak zit er in die waterballonnen ook kleurstof. Je wordt dus helemaal nat en gekleurd. Ook smeren ze elkaar in met dat kleurpoeder. Toen we aankwamen in Pokhara zijn we de straat opgegaan om dit zelf ook te ervaren. Het resultaat is te zien in de foto's. Eigenlijk wilden we niet vies worden, want we hadden begrepen dat als je het in je kleren smeert dat je het er dan niet goed meer uitwast. Maar als je eenmaal 1 veeg op je gezicht hebt zitten en je bent een toerist (te herkennen aan blank tenue), dan betekent dat: aanvallen! Zelfs de honden op straat worden niet ontzien hahaha ;-)