Luang Prabang

Ja ja heb jullie veel te vertellen!
De ochtend in Luang Prabang was super. Lekker relaxed wakker geworden, warme douche en een goed lopende wc (weliswaar op de gang, maar wel fijn een werkend toilet met mijn buik hahaha niet zoals in Luang Nam Tha dat ik zelf mijn loodgieterskwaliteiten moest gebruiken...) Na het ochtend ritueel zijn we lekker in slow motion met zijn drieen langs de Mekong gaan lopen op zoek naar een ontbijtje. Miranda en Mike liepen 10 km voorop en ik slenterde daar heel langzaam achteraan omdat ik foto's wilde maken van de rivier en het straatleven (zie de werkersmannetjes in het bakkie en het 'restaurantje' = 1 stalletje/karretje van een oud Laos vrouwtje, de tuk tuk enz. Wat een mooi gezicht die rivier met aan de overkant de rijstenvelden en de rimboe en wat hutjes... Zo'n andere wereld hier en alles gaat relaxed. Ik ben totaal geen stadsmens maar in deze stad voelde ik me meteen thuis. Overal tussendoor groene bomen en planten, kleine steegjes en marktjes en de rivier met al het groen er omheen. De mensen lekker buiten op de stoep chillend met elkaar en hier en daar mensen zingend of gitaar spelend. Heel leuk allemaal. Als je hier eenmaal tegen een verkoper NEE zegt, dan is het ook nee, dus echt prettig. Na een tijd rond te hebben gelopen van de ene kant van de 'mainstreet' naar de andere kant, hadden we een plaats gevonden voor een ontbijtje. Tijdens dat ontbijtje heeft Mike een filmpje laten zien van een vkantie skien met zijn dochtertje van 10. Super leuk meisje. Hij haddat filmpje op zijn Ipod staan. Na dat ontbijt wilden we wat van de omgeving zien. Miranda en ik wilden een motorbike huren netals in Chiang Mai maar het werd afgeraden in de lonely planet en ook in het restaurantje waar we waren. Je zag het ook niet veel: motorbikes for rent, wel te koop... Maargoed, dat is natuurlijk niet handig...

Toen we teruglipen naar ons guesthouse besloten we om naar de bekene waterval Tat Kuang Si te willen. Een tuktuk mannetje hield ons aan en we hebben onderhandeld over de prijs. Er bleken 2 watervallen te zijn en uiteindelijk hebben we besloten om naar de hoogste te gaan: Tat Kuang Si.

Dit verhaal vertel ik jullie als ik in Vientiane ben, want moet nu echt rennen voor de bus! Liefs en tot snel!