nepalese crematie

We zijn in Pashupatinath geweest. Wat een heftige ervaring was dat zeg. Het is een heilig gebied met de belangrijkste hindoe tempel aan de voet van de heilige Bagmati rivier. De rivier ligt vol met afval en is sterk verontreinigd. Elke dag worden hier 20 mensen gecremeerd. Langs de rivier staan een aantal voetstukken waarop overleden mensen op een brandstapel worden gelegd en verbrand met hun geliefden eromheen. Het lijkt wel een soort lopende band crematie, aangezien dat elke dag zo door gaat. Eerst wordt het lijk versierd met bloemenkransen en wordt het water gevoerd in de mond door familie. Ze geloven dat dit heilig water is wat ervoor zorgt dat je in de hemel terecht komt als dat in de mond gegoten wordt. Vervolgens wordt het lijk naar de brandstapel gedragen en verbrand. Alleen familie mag bij de ceremonie zijn en dan mag er gehuild worden. Wanneer een vader of moeder overlijdt dan moeten de kinderen 14 dagen vasten en mogen ze geen vlees eten. Alleen mensen uit Katmandu worden gecremeerd hier, als je in een dorp leeft dan is het te ver weg en doen ze de rituelen gewoon in het dorp zelf. De tempel staat voor Shiva, de 'oppergod' en deze heeft meerdere gezichten/ gedaanten. Hier wordt Shiva vereerd als de heerser van de beesten, als Pashupati. Als je geen hindoe bent dan kun je niet de tempel in, maar we konden wel de crematies zien (zoals je kunt zien op de foto's). Het was echt een vreselijke ervaring. Er was enorme smok, de rivier was vreselijk vervuild, de gillende en huilende rouwende mensen, enorme rookwolken van het openlijk verbranden van de overledenen en je voelde de overledene geesten... letterlijk een 'grafsfeer'! Het complex bestaat uit meerdere kleinere tempeltjes en stupa's en je kunt rondlopen rondom de rivier. Toeristen zijn welkom en stromen er gewoon doorheen, mogen foto's maken etc. maar zich niet mengen in een groep rouwenden en op afstand blijven. Ook zitten er mannen die zich hebben overgegeven aan 'god' en zij smeren zich in met de as van de overledenen en zitten de hele dag daar op de treden van de tempels en roken wiet. Ze hebben huis en haard ingeruild voor een leven van reizende geestelijke die bid voor de mensheid en zichzelf. Als je een foto wilt maken van ze dan kost dat geld. Ze leven op wat hen geschonken wordt van de rouwenden en toeristen. Sommigen zijn heel streng voor zichzelf en leven alleen op melk. Het is een heel indrukwekkend en verbijsterend geheel. Alle resten van de verbrande overledenen worden gewoon in de rivier gesmeten en worden meegevoerd....