Back again Sri Lanka starts at Kalpitiya

Back again in Sri Lanka! In december 2014 mochten Janske en ik al proeven van dit geweldige land. So many things to do, see, feel and experience... Prachtige natuurgebieden, super lieve mensen, heerlijk eten en allemaal prima te bereizen. Zo gevarieerd en meteen in het hart gesloten! Aangezien ik jullie toen niet op mijn schouders meegenomen had, wordt het dit keer zeker weer tijd om jullie mee te dragen in mijn (toch al veels te zware) backpack ;-) Dit keer trots op een enorm goede voorbereiding, waarbij we samen ver van te voren een sluitend reisplan opgesteld hadden met oog voor route, tijdspanne en benodigdheden, keken we al een paar weken uit naar ons volgende avontuur...
Sri Lanka: ergens naar het noorden/ oosten, van 24 april t/m 8 mei met flexibiliteit voor adhoc tijdsindeling 2 weken lang, bewapend met de smoezelige oude lonely planet van afgelopen keer en een nieuw gemailde maar nog niet gedownloade nieuwe lonely planet en nog wat gevonden rupees van afgelopen keer die een fortuin waard blijken te zijn :-) Na weer het gebruikelijke avondje én nachtje doorgegaan te zijn voor mijn vakantie met afwisseling van een netwerkbijenkomst, boodschappen doen, strijken, werken, tas inpakken, huis opruimen, adhoc zaken regelen, bellen, etc. was de brainkraker om 7.30 ’s ochtends toen ik zorgvuldig mijn nagels roze aan het lakken was, terwijl ik om 8.00 in Leiden bij mijn vader moest zijn om samen Janske op te pikken (dat werd te laat komen... sowieso!) een feit: ‘chaos is ook een staat van zijn’... Weet je wat? Ik accepteer het gewoon en het zal me vast ergens brengen.

Uiteindelijk komt alles altijd goed. Zoals we allemaal inmiddels wel weten is dat ook wel het geval, maar bij Irene dan wel met een onverwachtse twist. Toch blijft het interessant dat we bij aankomst op Schiphol, niet blijken te bestaan in de computer om in te checken op de vlucht naar Frankfurt en dat het dan uiteindelijk toch goed komt. Of dat we in Frankfurt ons niet laten wegsturen door de politie, aangezien we (‘girls on a mission’) naar de transfer balie van Sri Lankan Airlines moeten om in te checken en we die discussie voeren pal naast een achtergelaten trolley met bommelding en we pas na een paar minuten doorhebben dat de ruimte verder verlaten is op ons na... Tsja, eerdere trauma’s van vliegveld bivakkeren, verschuiven soms de prioriteiten ;-) Oepsie... Gelukkig werden we daarna toch nog veilig begeleid om in te checken en een vlucht te mogen genieten onder sirene begeleiding van 2 kinderen in canon met, as a cherry on the cake, in het laatste uurtje een gratis rollercoaster effect waarbij Janske uit haar stoel gelift werd. Kop op, het eten was heerlijk en zijn veilig en wel geland. Yes, ons avontuur gaat beginnen!

Aangekomen in Sri Lanka, wisten we direct onze weg te vervolgen richting het noorden. Na weer ontelbare tuktuks vriendelijk bedankt te hebben, vrij snel de juiste bus gepakt richting Kalpitiya. In de 4,5 uur durende busrit met overstap, heb ik totaal uitgeput liggen dommelen; volledig vertrouwend op de vrolijke, behulpzame bus assistenten zonder tanden die ons wel waarschuwden wanneer we eruit moesten rollen. Sri Lankanen zijn écht vriendelijk, behulpzaam en nieuwsgierig. Wat gaan die gekke Hollanders dan doen in Kalpitiya (wat ze totaal verkeerd uitspreken en verkeerd blíjven uitspreken) in off saison? Een goedschikts bemoedigend glimlachje en de retorische vraag ‘yesterdag no sleep?’ ‘Here out; out! Bye’ In Kalpitiya aangekomen, leek het net een oude western film... Weinig mensen op straat, al helemaal geen toeristen. De tuktuk mannetjes namen niet eens de moeite om naar ons toe te komen. Op kamers kon niet onderhandeld worden en waren er eigenlijk ook niet echt veel... Off saison! Meteen moest ik weer denken aan een grote wijsheid die ik geleerd heb van een hippie met dreadlocks in Cambodja die op slow motion modus voorbij sjokte terwijl ik verhit een guesthouse eigenaar zat uit te leggen dat zijn manier van denken én onderhandelen niet rechtvaardig was en al helemaal niet kloppend: ‘you are looking for logica on the wrong place, woman’. In off saison zou je zeggen dat ze rennen voor business... Wrong!... We waren totaal niet boeiend... fixed prices for tuktuk rides and rooms... ‘but it’s off saison’, zei ik… Hij: ‘yes, within a week it will be saison and then prices will go up‘ …. ??!!? Ik was duidelijk op zoek naar logica op de verkeerde plaats ;-)

Uiteindelijk een heel leuke homestay gevonden (Werala Resort) aan het strand met een leuke tuin en hutjes in het dorpje Kandakuliya naast Kalpitiya. In Kalpitiya hebben we een Nederlands fort gezien; momenteel belegerd door de marine en pas volgend jaar opengesteld voor toerisme. Ook hebben we een gereformeerde kerk gezien. Alle religies wonen momenteel in vrede aan elkaars zijde; moslims, christenen, singalesen en boeddhisten. Kalpitiya staat bekend om twee zaken: kite surfen en dolfijnen. Beiden niet gedaan :-) Wel adrenaline opgesnoven: Janske gedoucht met een lizard en ik een spontane dans met een 5 cm grote kakkerlak, die op me viel toen ik de deur opende. ‘Wat een mooitje’, aldus Janske... Japanese moment (vertaling: fotootje)! We besloten om meteen de volgende dag door te reizen meer naar het noorden naar Mannar, aangezien hier in Kalpitiya de dolfijnen in off saison onderduiken naar het schijnt... ‘Veel geld voor weinig kans op zicht op de dolfijnen’. Dan raak ik toch weer vertederd... Misschien geen logica hier in Sri Lanka; wel eerlijkheid. Dit werd opnieuw bevestigd de volgende morgen toen we afgezet werden door het goedlachse flirterige tuktuk mannetje die ons gister ook naar de homestay gereden had. Vol allure, stoerderig met zijn muziekboxen in de tuktuk verteld hij dat hij thuis zelf zijn kleding wast, schoonmaakt, zijn eigen troep opruimt en kookt. Wanneer hij stopt bij de bus, netjes onze tas uitdraagt, het zand van onze slippers uit de tuktuk veegt en het bankje afklopt, roepen wij in koor: ‘the perfect husband’. Hij lacht, knipoogt en zegt: ‘I don’t wanna give my wife the stress’. Wij kijken hem vertederd na, waarop hij weg rijdt en roept ‘But I’m a play boy’ hahaha goud eerlijk!