Weer donker! not again... - Reisverslag uit Vangviang, Laos van Irene Bode - WaarBenJij.nu Weer donker! not again... - Reisverslag uit Vangviang, Laos van Irene Bode - WaarBenJij.nu

Weer donker! not again...

Door: irenedebode

Blijf op de hoogte en volg Irene

16 Oktober 2010 | Laos, Vangviang

Na mijn geweldige jungle avontuur (we hebben trouwens 4 uur door die jungle gerend!), zijn we de volgende dag vertrokken met ons 2-en naar beneden naar Vang Vieng. Mike wilde nog een dag blijven in Luang Prabang dus we zeiden hem gedag, misschien zouden we hem de volgende dag weer zien in Vang Vieng. We hadden in Luang Prabang gezien dat er elk uur wel een bus zou vertrekken (of minivan, of express bur, of VIP of local) dus hadden we het niet van te voren geregeld en op de gok met de tuk tuk 's ochtends naar het busstation gegaan. Daar konden we met de VIP bus mee of er ging verder geen bus hoor... Tsja natuurlijk, what else is new? Dus we kennen Laos nu ondertussen wel een beetje, we gaan echt niet zoveel betalen om een VIP bus te krijgen wat nooit een echte VIP bus is... Voor jullie beeldvorming: een VIP bus is volgens hun een bus die sneller de afstand aflegt, met airco en wc en je krijgt drinken en eten aan boord. Nu in het echt krijg je niks, is er niks en gaat ie alleen sneller omdat de chauffeur als een idioot rijdt! hahaha Dus we gingen op een stoepje zitten en wachten... en wachten... nagels veilen en lakken (tsja moet ook onderhouden worden ;-)) en toen opeens! Zei het mannetje van het loket dat er een expressbus ging voor de helft van de prijs (zelfde bus met VIP op de vooruit hihi hilarisch) maar wel pas een uur later... dus in totaal 2 uur gewacht maar dan hadden we ook wel een bus! De bus zou vertrekken om 11.00, nu dat deed ie ook maar er moest wel eerst getankt worden... Terwijl die bus er al dik een uur stond he te wachten totdat het 11.00 was hihi Dus eerst tanken, duurde zeker een half uur en toen vertrokken we voor een lange rit. Onderweg was niet zoveel te zien of te doen. Miranda en ik konden allebei op een ander plekje ziten zodat we ruime plekken hadden. We wilden eerst voorin zitten, we hadden geen plaatsnummer op onze tickets staan en toen kwam er een vrouwtje die wel de nummers op haar kaartje had staan dus moesten we verkassen. Slaat nergens op want wie eerst komt die eerst maalt zouden wij zeggen, de halve bus was leeg! Maargoed, zij wilde perse die plaatsen! Later ging ze volledig ergens anders zitten maar toen waren wij ook al gesetteld... Toen kwam er een scary part: er werden plastic zakjes uitgedeeld aan de locals... Uh.. wat gaat dat betekenen? Nou dat werd na een paar bochten al duidelijk! KOTSEN! De locals kunnen duidelijk niet tegen rijden in de bergen joehoe! Iedereen om ons heen zat te kotsen. Het meisje naast me aan de andere kant van het gangpad heeft denk ik wel 10 keer overgegeven gedurende de reis. Maar gelukkig rook je het niet van de mensen en deden ze het heel netjes achter gordijntje of hun handen. Dus oorpluggen in, focus op de skyline omdat ik ook natuurlijk wagenziek ben en gaan met die banaan op naar het zuiden. Nog een beetje gedommeld en muziek geluistert, maar verder verliep de reis prima. Onderweg begon het al flink te plensen. Dit is de eerste echte lange regenbui die ik heb gezien en we zaten in de bus, dus prima!

Toen we aankwamen in Vang Vieng was het al donker. We werden gedropt op een donker, verlaten stuk buiten de stad met natuurlijk maar 1 tuktuk hahaha Slimme rakkers die Laos mensen! Dus tsja, op naar de stad dan maar? In the lonely planet stond een goedkoop hostel dus daar wilden we naartoe. De tuktuk reed ons naar een brug en daar aan de overkant was dan het guesthouse. Hij kon de brug niet over dus moesten we een paar meter lopen. Net voor de brug stond een mannetje die ons vertelde dat als we niet over de brug wilden dat hij een leuk goedkoop hostelletje voor ons had... Maarja, waarom want we wilden naar die eerste... Ja, 5 min. later waren we weer bij dat mannetje want elke keer als je de brug overging heen en terug moest je betalen! hahaha ja wij dutchies doen dat natuurlijk niet! En dat ventje wist dat natuurlijk... Dus wij in de regen naar die bungalow van dat hem. Zag er goed uit, lekker ruim met warm water (waar we echt aan toe waren) dus we deden het! We haalden onze backpacks van boven en liepen naar onze bungalow in de tuin, deden de deur open, licht aan en zonken neer op een heerlijk bed. Ploep, licht uit! Keiharde regen buiten en niets te zien! Eh... stroomstoring? En jahoor, power cut alles was donker buiten.... Overal het hele dorp! Nou we hadden dus een kamer, met zonder warme douche en geen licht... hahaha hilarisch. Miranda had een koude douche en ik voelde me meteen weer opgesloten na het jungle avontuur van de dag ervoor... We gingen na de douche naar buiten op zoek naar eten en vonden een tentje waar ze gewoon voor ons kon koken in potten op het vuur. We hebben heerlijk gegeten en het vrouwtje was erg aardig! Na een paar uur na de power cut ging het licht weer aan en deed de boel het weer. Dus kon ik even op de computer van de familie voor gratis! waar we gegeten hadden om een mailtje de deur uit te doen naar Mike om te vertellen in welk guesthouse we zaten voor als hij ook zou komen en daarna wilden we geld pinnen bij de ATM. Onderweg naar de ATM viel de power weer uit (gelukkig ga ik nooit meer zonder zaklamp de deur uit, je weet nooit wat er kan gebeuren ;-)) Dus hadden we licht, maar geen geld... Miranda had super last van haar rug dus kon niet meer lopen en we gingen naar de bungalow terug. De volgende dag wilden we tubing doen aangezien dat zo beroemd is daar dus een keer vroeg naar bed was wel lekker! Het regende nog steeds pijpestelen toen we terugliepen naar onze bungalow. Om naar onze bungelow te gaan moesten we dwars door het guesthouse een paar trappen af en dan naar de tuin waar onze bungalow was... Miranda had een mega poncho aan en voordat we het wisten was ze al uitgegleden op de trap 6 treetjes en bezeerde haar enkel en kont. De Laos mensen hoorden het en waren super geschrokken en haalden ijs voor haar. Dit heeft ze op haar enkel gedaan, maar niet op haar kont waardoor de volgende dag haar enkel over was maar haar kont een prachtige enorme blauwe plek liet zien van zeker 20 cm bij 10 cm! Echt het was een interessant gezicht hahaha en deed ook wel erg pijn, dat was even minder... De volgende dag wilden we dus tuben (op een rubber band dobberen door de rivier) dus dat zou mooi zijn in haar bikini! hihi wordt vervolgd...

Dikke kus aan iedereen! Bedankt dat jullie zo leuk reageren op mijn verhalen, dat maakt het leuk om ze te schrijven en zoveel geld te spenderen aan het internet... liefs!

  • 16 Oktober 2010 - 11:29

    Caatje:

    denk je ook aan batterijen voor je zaklamp als je die zo vaak moet gebruiken hahahahahaha

    dikke kus caatje

  • 16 Oktober 2010 - 21:02

    Dewa:

    Ireen, wat een belevenis. Ik ben benieuwd naar het vervolg van het verhaal. Kan het bijna niet wachten. Ben je intussen wel wat bij gekleurd...haha

  • 17 Oktober 2010 - 12:27

    Daphna:

    Lieve Ireen,
    Ik heb echt genoten van het lezen van je verhaal. Wat een ervaring. Bijzonder lijkt mij het allemaal om het zo te ervaren met je vriendin. Als ik het lees ga ik helemaal terug naar mijn gevoel tijdens mijn wereldreis!
    Een ding: GENIET EN ERVAAR.
    Liefs uit Amsterdam.
    Daf

  • 17 Oktober 2010 - 14:00

    Ireen:

    hahaha ja, gelukkig blijven die lampies lang houdbaar en ik ben nog niet bijgekleurd. Ik ben inmiddels in cambodja en het regent hier pijpestelen! Daf wat super leuk dat je reageerd! Het reizen is inderdaad fantastisch! Hoe gaat het met je?

  • 17 Oktober 2010 - 15:23

    Ben En Coby:

    Wat een verhalen zeg,nu ben je nergens meer bang voor [kleine nedrlandse spinnen enzo]
    met de boys gaat het prima ze doen erg gezellig en leuk dus geen heimwee. groetjes van ons.

  • 18 Oktober 2010 - 08:40

    Floor:

    ik moet steeds aan die mega duidendpoot denken uit de jungle. Martijn zei dat die heel giftig zijn.WHAAAAHHH!!!! Hij wist meteen wat ik bedoelde toen ik het hem vertelde.
    Maar gelukkig leven jullie nog!! Dikke kus

  • 18 Oktober 2010 - 11:26

    Nathalie:

    Hoi Ireen,

    wat leuk om je verhalen te lezen. Zo maar je schrijft wel erg veel verhalen. Kun je daar zo gemakkelijk internetten overal?

    Heel veel plezier met de rest van je reis.

    liefs,
    Nath

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Irene

Welkom allemaal op mijn site waarop ik jullie de komende tijd mee zal nemen in mijn beleving, een stukje van de wereld te verkennen. Zoals jullie weten ga ik eerst naar Afrika (Botswana, Namibie en Zuid Afrika) en daarna naar Azie (Laos, Cambodja, Vietnam en Nepal). Backpacken... Jullie kennen me, dus met het woord backpacken in combinatie met mij snappen jullie meteen de titel van mijn site ;-) Doel van mijn reis is dan ook: overleven hahaha oh en buiten dat, ook nog graag genieten, ervaren en beleven! Ik ga mijn best doen om jullie mee te nemen op mijn reis met verhalen en foto's en zou het leuk vinden als jullie mij op de hoogte houden van wat er speelt in ons kikker-die-graag-kaas-lust landje. Dikke kus Ireen

Actief sinds 12 Juli 2010
Verslag gelezen: 194
Totaal aantal bezoekers 101963

Voorgaande reizen:

24 April 2015 - 08 Mei 2015

Sri Lanka back again!

08 Mei 2014 - 06 Juni 2014

Incredible India... I'm back...

29 Juni 2013 - 30 Augustus 2013

Een andere afslag met een nieuw avontuur

09 Mei 2013 - 20 Mei 2013

Dubai

22 Juli 2012 - 11 Augustus 2012

Midden Amerika

15 Januari 2012 - 10 Februari 2012

nieuw avontuur namaste!

06 Augustus 2011 - 20 Augustus 2011

Mallorca lekker chillen

25 Februari 2011 - 03 April 2011

Afmaken waaraan ik begonnen ben

26 September 2010 - 15 December 2010

backpacken op hoge hakken

Landen bezocht: