Die willen we nooit meer zien!

Uiteindelijk hebben we inderdaad besloten om een 4WD te huren met Andrew en 1 of andere spaanse kerel (vriendelijk, maar sprak geen woord engels en kon zijn spaans ook amper verstaan). Op die manier konden we de begraafplaats, andere 2 watervallen en het kratermeer zien. We hadden een gids, die 21 jaar was en het voor het eerst deed. Hij was heel enthousiast. Op naar de Tampuen begraafplaats want die was het verste weg. In de auto was het gezellig en na een tijdje rijden kwamen we aan bij een piepklein dorpje. Het waren voornamelijk voedselstalletjes. De boot zou 20 dollar zijn (dat was ons van te voren verteld door de tourman), maar kon maar 3 mensen houden excl. de bestuurder. Wij hadden van te voren aangegeven dat we met ons vieren waren, maar dat we wel zouden persen. Daar wilde ik eigenlijk dat onze gids mee zou gaan, want misschien hadden we hem wel nodig om de weg te zeggen en engelse uitleg te geven. Dus na een tijdje zeuren, ging hij dan ook mee. We konden instappen in de boot met ons vijven en toen bedacht Andrew ineens dat 20 dollar te duur was en hij wilde onderhandelen. We doen het voor 15 dollar... Het onderhandelen heeft uiteindelijk 2 uur geduurd, waarbij hij het hele dorp is rondgegaan en iederen kwaad gemaakt heeft (incl. ons ivm tijdverspilling en de gids want hij had duidelijk gezichtsverlies). Na 2 uur waren we het echt zat en wilden we vertrekken om de watervallen te zien. Anders zagen we helemaal niks meer die dag. Ze wilden ons helemaal niet meer met de boot laten gaan (eerstvolgende was opeens pas morgen weer hahahaha) dus wat deden we daar dan nog? Toen ik dat zei tegen de gids en aangaf dat we erg teleurgesteld waren, maar dat we nu echt dan wilden gaan om nog wat van de dag te maken (samen met onze excuses); konden we opeens wel met de boot maar voor 20 dollar en zonder hem (de gids). Dus zijn oorspronkelijke plan... hadden we daar nou 2 uur voor nodig? Maargoed, off we go.

Het zou een bootreis worden van een uur, dus we maakten het ons gemakkelijk. Boottripje over de Mekong. Daar aangekomen, werden we overgedragen van de bootman naar en local mannetje die ons meenam (naar hopelijk de begraafplaats). We liepen een pad omhoog en kwamen in een hel klein dorpje war veel kinderen aan het spelen waren. Miranda had balonnen en kleurstaafjes die oplichten in het donker bij zich en we lieten de kinderen zien wat je daarmee kon doen. Ze vonden het helemaal geweldig. Daarna gingen we dan en soort rieten jungle in met.... natuurlijk daar was de blubber weer ;-) Dus ireentje weer slippertjes uit en ploegen met die blote kakkies! We kwamen uit op rijstvelden... ehm wat gaan we doen? Nou dat werd al heel snel duidelijk... We hebben ongeveer een kleine 2 uur dwars door, over en om de rijstvelden gelopen, gewaden, gegleden en bijna gezwommen maar zonder ooit een begraafplaats tegen te komen! We hebben verschillende dorpjes gezien waar het hele dorp uitliep om naar ons te staren en vervolgens achter ons aan rende. We hebben een hoop koeien gezien (werd nog bijna door 1 aangevallen, dus heb een mooie close up foto :-)) en de zon heeft volgens mij nog nooit zo fel geschenen als die dag... Natuurlijk een hoop muggen en krabben in de rijstvelden, die kunnen niet ontbreken. Onder het lopen waren we natuurlijk allemaal pissig: we waren totaal verbrand door de zon, lek gestoken, onder de schrammen, vermoeid en teleurgesteld. Maar al snel relativeerden we dat, want wie krijgt nou de kans om dwars door rijstvelden te banjeren en het leven te zien op die manier? WIJ! lucky dus, met wat bijwerkingen ;-) Okay, geen begrafplaats maar oh zo blij toen onze boot weer in zicht was. Tsja, toen moesten we even afrekenen... 1 dollar, voor de local community... Onze gids had het wel van te voren aangegeven... We wilden geen gezeur, dus hebben we allemaal de dollar gegeven. Allemaal behalve... Juist Andrew! Maargoed, gelukkig ging de bootjongen wel terug en zette ons na de bootreis weer af bij onze gids.

Wij hebben natuurlijk tegen hem gezegd dat we de begraafplaats niet gezien hebben, dat we teleurgesteld waren (werkte vorige keer ook) en dat we echt snel wilden gaan om de rest te zien. We betaalden alle 3 ons deel van de bootreis (ieder 5 dollar) en we konden gaan! Of toch niet... Andrew had bedacht dat ie de boot niet ging betalen, want hij had de begraafplaats niet gezien. Ja, klinkt logisch... In europa, maar niet in Cambodja! Daar gingen we weer... En de tijd tikte door. Uiteindelijk was ik het zo vreselijk zat, dat ik tegen Andrew zei dat we klaar waren met hem en dat als hij niet wilde betalen dat ie dan maar achter moest blijven maar dat we nu echt gingen! Onze gids wilde uiteindelijk Andrew niet achter laten en heeft de bootman betaald uit eigen zak en we konden eindelijk gaan. Het begon al te schemeren, dus we wilden eerst naar het meer. Miranda wilde dat namelijk erg graag zien! Andrew was daar gister al geweest, dus die wilde eerst afgezet worden in het dorp. Toen dat gebeurde, voelden wij natuurlijk al nattigheid. Die ging natuurlijk niet betalen! En dan zaten wij met de gebakken... banaan of rijst hier ;-) We hebben dat wel tegen Andrew gezegd, maar hij wilde niet luisteren. Nou ja, we wisten waar hij verbleef. We zijn toen snel nar het kratermer gegaan en hebben het nog net kunnen zien, ook onderweg nog een prachtige zonsondergang gezien dus was toch nog geslaagd. Maar geen watervallen... Toen we op het punt stonden om weg te gaan, werd onze gids gebeld door zijn baas. Problemen! Andrew had niet betaald en was onbeschoft geweest. Of we dan straks met zijn baas om de tafel wilden gaan... Eh ja, we zullen wel moeten denk ik?!?! Eerst wilde onze gids ons nog een mer laten zien waar de locals nartoe gaan om te eten, kletsen en te ontspannen. Het bleek een enorm meer te zijn, super gezellig! Allemaal eettentjes, food stalls, klein kermisje zelfs en een drukte van belang! Echt leuk, maar we wilden toch maar terug om de boel recht te zetten. Misschien konden we daar de volgende dag wel heen, want we hadden toch besloten dat we nog een dagje wilden blijven om de watervallen te zien. Dan zouden we wel een motorbike huren en zelf op pad gaan!

Aangekomen bij de BAAS... We gingen zitten en hij begon direct: 'your friend was very rude to me and he didn't pay anything. So you have to pay for him'. We hebben hem maar eerlijk uitgelegd dat het niet onze vriend was, dat we ook teleurgesteld zijn omdat we uiteindelijk niks gezien hebben en ook veel ergenis hebben gehad over Andrew. Dat we in het zelfde schuitje zitten. Dat we allemaal wat verloren hebben die dag en niks gewonnen en dat we beter konden nadenken over een eerlijke oplossing en onze wonden likken. We stelden voor om ieder 5 dollar te betalen (ipv 10 en nog 10 dollar extra voor andrew) en niks voor Andrew want daar waren we niet verantwoordelijk voor. Hij ging akkoord. Hij vertelde ook nog dat Andrew wel echt een problem had, omdat hij ook al had beloofd in dat eerste guesthouse te verblijven maar uiteindelijk toch in de onze ging. 2 problemen... dat klonk dreigend in Cambodja... Nou wij waren in ieder geval blij dat het opgelost was en zijn wat gaan eten (niet meer daar in de orchid... hahaha) Die Andrew hoefden we in ieder geval nooit meer te zien!