Heel bijzonder!

Daar ben ik weer! De ochtend dat we Phnom Penh verlieten, was ik heel erg happy! We gingen naar Siem Riep en daar wachtte Matthijs op ons! Joehoe! We hadden nog ontbijt met Ofer en daarna zouden we onze pick up krijgen bij ons guesthouse. Ik zeg ZOUDEN, want busje komt zo, busje komt zo... nou die kwam mooi niet! Na een tijdje in de zenuwen gezeten te hebben, vroegen we toch maar het meisje van het hotel te bellen naar de busmaatschappij. En ja... die zaten ook in de zenuwen, want wij waren niet op de afgesproken tijd bij de pickup plaats!?!? Eh... nou ben ik vaak te laat zoals iedereen wel weet, maar niet bij dit soort zaken. Wat bleek?! Er waren 2 guesthouses met dezelfde naam in Phnom Penh! Dus werden we even later ingeladen en hadden we nog net op tijd onze bus! In de bus hoefden we maar even te zitten, want Siem Riep is niet zover. We hadden van Matthijs al gehoord in welk guesthouse hij zat en dan zouden we hem zo rond 16.00 zien! In de bus heb ik alvast wat gelezen over de Angkor Wat tempels. Ik had er zo'n zin in! De beroemde, geweldige tempels bezichtigen met mijn beste vriend en vriendin: hoe speciaal is dat?!?! Gijs had ons al verteld dat we zeker naar Beng Melea moesten. Of te wel: de temple of doom. Dit was een tempel 65 km uit het gebied en je moest er nog extra voor betalen. Het was het meer dan waard! In Siem Riep zelf zou volgens de lonely planet niet zoveel te doen zijn. Dus qua planning zou het ongeveer 3 dagen worden en daarna naar Sihanoukville -> de stranden! Toen we aankwamen in Siem Riep stond onze pick up al te wachten. Dit was geregeld vanuit het busstation in Phnom Penh. Miranda en ik waren nog aan het vissen naar het addertje onder het gras.... Een gratis pick up - tuktuk die je naar elk guesthouse brengt wat je maar wilt en je kan zo vaak weigeren als je wilt totdat je de juiste guesthouse gevonden hebt.... wat zit daar achter?!?! Al snel werd het duidelijk.... De tuktukman wilde de job om ons rond te rijden voor de tempels! Uiteindelijk arriveerde we dan toch bij Ivy Guesthouse 2 waar Matthijs verbleef. We hadden eerst wat andere guesthouses bekeken, omdat die meer in het centrum zaten maar die waren te duur. Matthijs wachtte al op ons. Het was zo leuk om hem even een knuffel te geven en we hadden natuurlijk beiden duizend en 1 verhalen uit te wisselen! Dus snel onze spulletjes in de kamer gedumpt en op naar een restaurantje om wat te eten/snacken en drinken. Daar hebben we een hele tijd gezeten; lekker alle verhalen vertellend. Ook Thijs had al 1,5 week vakantie achter de rug en had ook smeuige verhalen te vertellen hahaha. Toen het etenstijd werd, zijn we verder Siem Riep ingegaan. Daar bleek een barstreet en een restaurantstreet te zijn. Lekker overzichtelijk (zelfs voor mij die altijd de weg kwijt is ;-))! Dus eerst maar de restaurantjes af. Het was een heel knus straatje waar je allerlei soorten restaurantjes had zij aan zij en tegenover elkaar met alleen een looppad ertussen. We zijn gaan eten bij een local restaurantje en heb heerlijke curry gegeten. Daarna had ik opeens zo'n trek in een toetje! Je moet weten dat desserts daar niet zo normaal zijn. Desserts staan of niet of heel weinig (bv gebakken banaan of ijs) op de kaart. Maar toen ik om me heen keek, bleek er recht achter ons een soort taarten/ijs restaurantje te zitten. Dus ik, brutaal aapje, vroeg de kaart en of we konden bestellen maar blijven zitten waar we zaten... Jahoor, geen probleem! Alledrie hadden we een heerlijk dessert ijs/taart/chocola, goddelijk! hahaha Wat kan je toch van iets genieten als het niet meer de normaalste gang van zaken is. Onder het dessert hadden we afgesproken dat we nog wat meer over de tempels zouden gaan lezen die avond en de volgende dag om 7 uur weg om een tuktuk te regelen en de tempels te bezoeken. Je kon alleen een 1 of 3 daags abonnement nemen. Wij wilden maar 2 dagen, want 3 dagen tempels is wat veel. Wij wilden het kleine en grote rondje in 1 dag doen en de 2e dag de temple of doom met wat kleine tempels op de weg er naartoe.



De volgende ochtend dus na een snel ontbijt bij het guesthouse op tuktuk jacht. Matthijs had al snel een aardig mannetje gevonden voor een zeer goede prijs met de belofte dat ie ons de volgende dag ook mocht rijden als hij het goed deed. Eerst moesten we natuurlijk ons entreebewijs halen. Hiervoor werd er een foto gemaakt> Matthijs en ik switchten daarna meteen onze pasjes.... kijken of ze het door hebben hihi En nee hoor, niemand die het zag! Daar gingen we dan via de zuid ingang naar de 1e tempel. De Bayon temple. Deze was geweldig! Overal gezichten (zie de foto's!). Je kon er ook helemaal op en in klimmen en er waren ook niet zo vreselijk veel toeristen. Dus genieten. Achteraf gezien vond ik dit de op 1 na mooiste tempel. We hebben die dag veel tempels gezien. Het leek wel de efteling! Ook de tempel Ta Prohm was geweldig. Daar groeien de bomen op en over en door de tempel heen. Majesteuze tempels, gecombineerd met bomen. Voor mij geweldig natuurlijk! We zijn die dag ook nog die Andrew tegengekomen. Die verkeerde gast uit de USA. We hebben net gedaan of we hem niet zagen en natuurlijk meteen het verhaal aan Matthijs verteld. Hij leeft dus toch nog.... We zijn die dag geeindigd met een zonsondergang bij Angkor Wat zelf. Ik vond persoonlijk Angkor Wat zelf immens groot en daarom spectaculair, maar verder niet niet bijzonder. We moesten ons er wel doorheen racen, omdat we de zonsondergang wilden zien dus besloten we om de volgende dag te beginnen met Angkor Wat opnieuw. Dan konden we ook in de toren klimmen en van het uitzicht genieten. We hadden overdag een Braziliaanse jongen, Bruno, ontmoet en afgesproken om met hem samen te eten die avond. Dus na de zonsondergang zijn we terug gegaan naar het guesthouse om te douchen en daarna zijn we met Bruno gaan eten. We hadden een restaurantje uitgekozen waar we konden BBQ-en. We kregen groenten en rijst zoveel we wilden en we hadden 4 soorten vlees uitgekozen: slang, krokodil, struisvogel en kangaroe. De laatste vond ik het lekkerste. Krokodil en struisvogel had ik al een keer gegeten; al moet ik zeggen dat dit op de BBQ lekkerder is dan gewoon gebakken. Het was super gezellig en daarna zijn we naar de barstreet gegaan om tot laat te drinken en dansen.



De volgende dag hebben we heerlijk ontbeten in een soort bakkerijtje. Ze hadden allemaal heerlijke broodjes en daarna zijn we Angkor Wat rustig gaan bezoeken. Wat is dat toch een enorm gebouw! In geen mogelijkheid op de foto te zetten. Net voordat we daar weg gingen, heb ik daar mijn fototoestel laten liggen bij de toiletten. Van die toiletten terug naar de tuktuk was zeker 20 min. lopen. Toen we in de tuktuk zaten op weg naar de temple van doom, dacht ik SHIT! Dus terug naar de toiletten! Ja, die ben ik natuurlijk kwijt, dacht ik! Ik heb zo goed en zo kwaad als het kon (met een gebroken teen en in de bloedhitte) gerend en halverwege was daar opeens een Cambodjaanse gids op een brommertje die me een lift bood. Bij de toiletten aangekomen zaten die mensen net te eten en naast hun, bewaakt en wel, mijn camera! Jeetje wat was ik blij! Ik heb ze allemaal wel 10x bedankt en daarna ben ik nog op de brommer teruggebracht ook! Wat een luxe.... Ja, dat is me wel opgevallen in zowel Laos en Cambodja. De mensen helpen waar ze kunnen. Vriendelijkheid is hier echt een gewoonte! Daar waar in NL iedereen gehaast is en voor niets alleen de zon opgaat... Matthijs en Miranda waren verbaast me al zo snel terug te zien en we waren allemaal super blij aangezien ik nog niet zoveel foto's op internet geupload had en anders waren we alles kwijt... Miranda haar fototoestel is kapot, die van Matthijs half kapot en de videocamera van Miranda is ook half stuk (geen beeld meer). Na die opluchting koersden we naar Beng Melea. We waren zo benieuwd! 2 uur in de tuktuk en dan waren we er! Er liepen local mensen rond bij de ruine die je automatisch meenamen de tempel door, als soort van gids, waarbij we achteraf een tip hebben gegeven bv van 2 dollar. De tempel was zo gaaf! Echt zo'n Indiana Jones tempelruine. Allemaal ruine stenen met bomen en wortels er dwars doorheen groeiend. We zijn er echt overheen, doorheen en onderdoor gekropen/ geklommen met een local vrouwtje. Het was gewoon echt avontuurlijk. We hebben op lianen gezeten en veel foto's gemaakt; het was net een film. Op een gegeven moment had ik mijn tas neergezet ergens op de stenen zodat Miran een foto van me kon nemen. Daarna heb ik mijn tas gepakt en wilde ik een foto van Miran nemen. Op dat moment voelde ik ineens een soort van prikkeling, allemaal kleine steekjes in mijn nek bij mijn haargrens. Dit breidde zich uit naar mijn hoofd en ging langzaam naar mijn rug naar beneden. Oh nee, dacht ik dat is een soort van uitslag van een plant ofzo. Maar het deed aardig zeer... Miran zag mijn hoofd en vroeg wat er was: niks... uiteraard... maar het werd toch erger. Wat bleek?! Hele kolonne steekmiertjes in mijn nek, haar en koersend langs mijn wervelkolom! hahahaha heb ik weer! Ik raak zo gewend aan de jungle, dat ik bijna met een kolonne mieren vrolijk doorgewandeld was over de ruinerotsen! Miran en het local vrouwtje hebben er echt even een tijdje over gedaan om de ants aanval te verdrijven.... :-) Ik ga helemaal op in de natuur ;-) Op de terugweg hebben we nog een paar oudere en kleinere tempels bekeken en toen we weer terugwaren zijn we heerlijk uiteten geweest bij een Indiaas tentje. We moesten wel een eeuw wachten op ons eten, maar het was heerlijk! Na het eten ben ik nog gezellig met Matthijs wat gaan drinken. Matthijs wilde graag naar Phnom Penh toe en daarna naar de stranden van Sihanoukville. Miranda en ik wilden hetzelfde, omdat Miran nog niet zoveel van PP gezien had vanwege haar enkel. Dus joepie! we zouden nog langer samen reizen!



De volgende dag hadden we al vroeg de bus naar PP. Het was een prima busreis en onderweg heeft Matthijs nog een vogelspin over zich heen laten lopen. Bij de pauzestop waren er namelijk allemaal kinderen die fruit wilden verkopen en 1 van hen had als huisdier in haar buideltasje een vogelspin! Ik heb alleen foto's gemaakt, Matthijs was de dappere van ons drie. Toen we in PP aankwamen en naar hetzelfde guesthouse gingen, herkende iedereen ons. Van het guesthouse, ons ontbijtplekje en het caf tje in de straat. Dat was echt leuk! Net alsof je de koningin bent. Ze stonden op, riepen ons en zwaaiden. Helemaal blij dat we terug waren! Dat is nog eens een ontvangst....