een stad vol tegenstellingen - Reisverslag uit Kathmandu, Nepal van Irene Bode - WaarBenJij.nu een stad vol tegenstellingen - Reisverslag uit Kathmandu, Nepal van Irene Bode - WaarBenJij.nu

een stad vol tegenstellingen

Door: irenedebode

Blijf op de hoogte en volg Irene

24 December 2010 | Nepal, Kathmandu

Daar zijn we weer! Dan nu met een verhaal over Nepal. Op 5 november zijn we aangekomen in Nepal. Na met ons laatste euro's en dollars een visum gekocht te hebben, zijn we het vliegveld uitgelopen. We waren een ander Nederlands meisje tegengekomen: Brenda. Het klikte meteen. Helaas was er nergens een pinautomaat, dus ik kreeg meteen weer het afrika gevoel... geen geld! Buiten stonden taxichauffeurs ons al op te wachten. Wat bleek? We konden gratis een rit krijgen als we dan maar wel in hun guesthouse wilden slapen. We hadden de prijs een beetje nagevraagd en onderhandeld en dat was prima. 3 persoonskamer voor ons 5 dollar pp. Dus wij in de taxi... De taxi was een oude suzuki en nog een soort lada, beiden vielen bijna uitelkaar! Onderweg kwamen we door allemaal vage kleine enge steegjes en er liepen allemaal enge figuren op straat. Het was echt een beetje een eng hol, zo op het eerste gezicht! Toen we bij het hotel aankwamen, bleken we veel meer te moeten betalen maar uiteindelijk toch 6 dollar pp uitonderhandeld ipv 16 dollar pp! De kamer was mooi, maar we zouden toch de volgende dag naar een guesthouse gaan zoeken wat goedkoper was en meer in het centrum. Toen we de straat opgingen (het was al rond 23.00) om te pinnen, voelden we ons alledrie niet zo op ons gemak. Dit werd al snel anders. Toen we een stukje omhoog liepen de straat uit, kwamen we op een druk kruispunt. Daar hebben we eerst zeker een kwartier met ons mond open stilgestaan! Allerlei suzuki's kruisten elkaar, luid toeterend. Daar tussendoor riksja's die zich een weg baanden en mensen te voet en brommers. Niemand liet elkaar de ruimte en allemaal toeterend of schreeuwend. Elk voertuig zag eruit alsof het naar de sloop kon en tussendoor op het hoekje zaten vrouwen sigaretten en fruit e.d. per stuk te verkopen. 1 grote chaos was het! Daarnaast viel het op dat er veel dronken mensen over straat zwalkten... Er was een festival aan de gang! Dat straatbeeld bleek later (zonder dronken mensen) is een normaal straatbeeld.

Het festival heeft uiteindelijk 3 dagen geduurd. Het was het festival van broederschap en viering van het nieuwe jaar (wat wij op 31 dec hebben). Het personeel en eigenaar van ons volgende hotel had het ons uitgelegd en we mochten daar ook op zondag bij de ceremonie aanwezig zijn! Op zaterdag gaan alle broers samen geld verdienen met langs de deuren gaan bij winkels en huizen al zingend en muziek (herrie) makend voor hun zussen. De zussen gaan die dag cadeautjes kopen voor hun broers (moet je denken aan snoep, zoals noten of chocola e.d.) en dat gaan ze elkaar overhandigen op zondag onder de ceremonie. Familie is enorm belangrijk voor de Nepalesen. Op vrijdag en zaterdag wordt op straat happy new year gevierd en op zondag in besloten kring thuis de brotherhood ceremonie. Het zijn dus 2 festivals ineen. Waren wij even lucky! ;-)

Wij hebben een enorm feest meegemaakt op straat. Het leek wel 3 okt met leidensontzet/ carnaval. Er waren heel veel mensen op straat aan het dansen met enorme geluidsboxen. Het was dezelfde trance/ pop muziek als in NL. We hebben meegedanst en dat was natuurlijk een spektakel voor de nepalesen. Een jongen heeft mij ong een uur lang gefilmd en foto's gemaakt. Ik kwam er maar niet van af.... Blijkbaar was het nogal apart: 2 blanke meiden die meedoen met de feestvreugde... Om van die jongen af te komen, zijn we op een wagen gesprongen. Er ging namelijk een stoet met trucks met mensen erop door de stad heen. Dat leek net carnaval. De mensen op die auto zongen happy new year en maakten muziek (geen ritme, maar gewoon zo hard mogelijk). Wij zijn daarbij opgestapt en die meiden vonden dat natuurlijk helemaal geweldig! hahaha hoezo integreren is moeilijk? Het wordt onze 2e natuur :-)

Op zondag mochten we dan de ceremonie voor broederschap bijwonen. In Nederland zou een familie dat inbreuk vinden op een besloten bijeenkomst, maar daar zijn ze juist trots op hun familie en tradities en willen dat showen aan de wereld. Wij waren dus uitgenodigd. We hebben gezien hoe de mannen het geld overhandigden aan de vrouwen en de vrouwen het snoep aan de mannen (lekker traditioneel, de vrouw past op het geld en de liefde van de man gaat door de maag). De vrouwen versierden daarna met verf de voorhoofden van de mannen en daarna gingen ze de feestmaaltijd voorbereiden en gingen de mannen zuipen. Ook weer lekker rollenpatroon hihi maar wij schaarden ons onder de mannen. We dronken rum met ze en de eigenaar van het hotel stond erop dat we later ook met hen mee aten. Dat hebben we gedaan en het eten was heerlijk. Ze hebben ons alles uitgelegd van de ceremonie en we werden in dat hotel opgenomen alsof ze onze broeders waren. Het hotel heette hotel Puskar in Thamel. Ik kan het iedereen aanbevelen aangezien de mensen zo verschrikkelijk vriendelijk waren. Ze rennen echt de benen uit hun lijf voor je en helpen je echt met alles. Ook zaken buiten het hotel, zoals telefoonkaart regelen of trekking of laundry.

De 2e dag hadden we in Puskar hotel ook een Amerikaans meisje ontmoet die alleen reisde: Lara. We werden voor die week een onafscheidelijk kwartet. Brenda is het blonde meisje op de foto's en Lara het donkere meisje met de pet. Miranda en ik hebben ook van de lonely planet een city walk gedaan door Kathmandu. Tijdens die city walk hebben we gezien hoe divers en vol tegenstellingen de stad is. Er liggen hele hopen vuilnis gewoon midden op straat, veel en druk verkeer met continu getoeter en vervuiling van de uitlaatgassen, veel straatkinderen waarvan de meesten lijm snuiven, veel armoede en straathonden die er slecht aan toe zijn. Aan de andere kant zie je de kleuren van alle kraampjes, vriendelijke mensen, verkopers die 'nee' begrijpen binnen 1x, gezellige kleine steegjes en doorkijkjes met een hofje of een tempeltje en leeft iedereen op straat. Ik ben totaal geen stadsmens, maar ik voelde me direct thuis in Kathmandu. In de city walk hebben we verschillende tempels en stupa's gezien. Er heerst in Nepal zowel het Hindoeïsme als het Boeddhisme. We hebben een oud vrouwtje een offertje zien maken aan 1 van de 36000 goden van het Hindoeïsme. De meeste Hindoes eren de oppergod Shiva en daarnaast zijn er veel Vishnu aanhangers, maar er zijn geen Hindoes die alle goeden eer aan doen want dat is gewoonweg te veel. Wat ook zo vreselijk leuk is aan Kathmandu is de bouw. Er zijn nog allemaal van die schattige soort operabalkonnetjes van hout door de hele stad heen. Het geheel doet nog middeleeuws aan. Dit klopt ook wel, aangezien ze pas laat zijn begonnen met stenen bouw. Veel huizen zijn nog van klei of hout gemaakt en zijn dus allemaal verschillend. Die balkonnetjes en huisjes staan natuurlijk op instorten, maar wordt gewoon nog bewoond en dat zal nog lang zo blijven. Er wordt hier en daar wel gerenoveerd, maar allemaal met de hand.

's Avonds gingen we bijna elke avond naar de Reggaebar. Het nachtleven van Nepal is niet zo lang. Om 00.00 sluit elke bar, disco of restaurant en er zijn maar een paar plaatsen waar er dan nog wel door gefeest kan worden. Zo ook de Fireclub (onder de reggaebar). De reggaebar had elke avond live muziek, rock. De 2e avond waren we daar terechtgekomen door Lara en meteen kennisgemaakt met de eigenaar en de vaste clan van medewerkers. Zodoende waren we daar bijna elke avond te vinden na het eten. Al snel waren we geïntegreerd in de nepalese bevolking. We stonden op met licht (zo rond 7.00) en gingen slapen na sluitingstijd van de reggaebar. Ontbijten bij Hot breads of Pumpernickel, lunch zo rond 13.00 met nepalees warm eten (fried rice, biryani, noedelsoep, etc.), om 15.00 snacken en om 21.00 eten en drankje bij reggaebar. Via 1 van de jongens van de reggaebar zijn we ook uitgekomen bij Tashi. Hij had net een nieuw pandje geopend in Thamel (wijk van kathmandu waar we verbleven) voor een trekkingbusiness. Voor een zeer lage prijs (vriendenprijs) hebben we toen een trekking geboekt voor 2 weken het Anapurna circuit. Iedereen die wil trekken in Nepal, je kan bellen/mailen voor alle gegevens. De faciliteiten waren top, de gids (Ashok Pradhan) was enorm goed (heb een tip geplaatst op deze site met al zijn gegevens) en ze hebben ons ook geadviseerd en geholpen om voor goedkoop kleding e.d. te zorgen. We waren zo'n E 25,- per dag trekking kwijt (alles incl. vervoer, gids, faciliteiten, permit, eten en drinken!) Dus top!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Irene

Welkom allemaal op mijn site waarop ik jullie de komende tijd mee zal nemen in mijn beleving, een stukje van de wereld te verkennen. Zoals jullie weten ga ik eerst naar Afrika (Botswana, Namibie en Zuid Afrika) en daarna naar Azie (Laos, Cambodja, Vietnam en Nepal). Backpacken... Jullie kennen me, dus met het woord backpacken in combinatie met mij snappen jullie meteen de titel van mijn site ;-) Doel van mijn reis is dan ook: overleven hahaha oh en buiten dat, ook nog graag genieten, ervaren en beleven! Ik ga mijn best doen om jullie mee te nemen op mijn reis met verhalen en foto's en zou het leuk vinden als jullie mij op de hoogte houden van wat er speelt in ons kikker-die-graag-kaas-lust landje. Dikke kus Ireen

Actief sinds 12 Juli 2010
Verslag gelezen: 242
Totaal aantal bezoekers 102238

Voorgaande reizen:

24 April 2015 - 08 Mei 2015

Sri Lanka back again!

08 Mei 2014 - 06 Juni 2014

Incredible India... I'm back...

29 Juni 2013 - 30 Augustus 2013

Een andere afslag met een nieuw avontuur

09 Mei 2013 - 20 Mei 2013

Dubai

22 Juli 2012 - 11 Augustus 2012

Midden Amerika

15 Januari 2012 - 10 Februari 2012

nieuw avontuur namaste!

06 Augustus 2011 - 20 Augustus 2011

Mallorca lekker chillen

25 Februari 2011 - 03 April 2011

Afmaken waaraan ik begonnen ben

26 September 2010 - 15 December 2010

backpacken op hoge hakken

Landen bezocht: