Kennismaking met de Islam in de jungle

Natuur! Klein dorpje! Finally ;-) Eigenlijk wilden we naar Kochi gaan, maar we hadden nog tijd over en dus maakten we een pitstop bij het dorpje Kalpetta in het Wayanad gebied in de staat Kerala. Dit gebied kenmerkt zich door kleine dorpjes (bestaande uit een paar straten, vol met winkeltjes en schreeuwende reclame borden). Toen we aankwamen, na een hobbelige local busrit van een paar uur, leken de vele hotels ons toe te lachen, maar India zit vol verrassingen en hier blijkt een ‘hotel’ standaard een ‘restaurant’ te zijn (tip: hotel Kalkana om heerlijk te eten/ drinken voor gemiddeld E 0,50 of minder)! Dus werden we automatisch doorverwezen naar ongeveer het enige hostel dat er was in Kalpetta: PPS Tourist Home. Prima hostel, met ‘bucket hot water’ als douche en wat gezelligheid in de vorm van 2 dikke kakkerlakken ;-). Na 10.00 wordt alles stil op straat, gaan de winkeltjes dicht en wordt het vuilnis naar de buurman geveegt. Redelijk snel daarna wordt er van dat vuilnis een hutje gemaakt door de zwervers die binnen een mum van tijd de wacht houden op straat. Om 5.30 en nog 4x op een dag werden we opgeschrikt door ‘the cryer’ van de Islam die wel eens wat zanglessen had mogen nemen en werd alleen Matthijs aangespoken en ik volledig genegeerd. Nou, werd ik dan toch nog getrakteerd op wat ik in eerste instantie verwachtte van India... Maar, ik ben dan ook de voordelen van de islam in gaan zien: de man krijgt de rekening in een restaurant gepresenteerd (ook als ik erom vraag), niemand praat tegen je, dus dat is lekker rustig en (en dat is geen geintje) ik ben de houding ten opzichte van vrouwen toch meer gaan waarderen. Het ‘negeren’ is een vorm van respect naar de vrouw (met name de vrouw ‘van een ander’, ik liep tenslotte toch naast Matthijs :-)). Het ‘bedekken’ is hier wat minder, ze springen niet meteen uit hun theedoek als je een lok haar ziet of ‘gewone’ kleding draagt. En het ‘gescheiden reizen’ heeft ook een vorm van respect naar de vrouw (de mannen blijven zelfs staan, ookal is de plek naast mij vrij! Of stink ik zo... ;-)). De islam hier, voelt echt anders dan bij ons in Nederland. Het heeft mijn ogen geopend; zo kan het ook. Jammer alleen dat ik als ongelovige vrouw niet de moskee in mag om rond te kijken...

Het Wayanad district heeft 2 wild life gebieden. Natuurlijk wilden we wilde olifanten spotten! Al gauw hadden we een tourtje geboekt en de volgende dag vertrokken we om 5.30 richting Muthanga om een jeep tour te doen. Wat een mooie rit was dat zeg! We hebben verschillende wilde olifanten gespot (zelfs van heel dichtbij en een moeder met 2 kleintjes), veel herten, vogels en een enorme soort eekhoorn. Daarna zijn we naar het locale museum geweest (geen foto’s waard...), de Jain Temple (soort groot hunebed), de Edakal caves met meer dan 3000 jaar oude steengraveringen en 2 watervallen, waarvoor we een enorme jungle klim moesten doen. Onderweg werden we door de jeep chauffeur gewezen op theeplantages, koffieplantages en allemaal vegetatie zoals peper, ginger, cardamon, etc. Wisten jullie dat de peper in trosjes aan kleine boompjes groeit, wordt geplukt door vrouwen en gedroogd op zand op elk open plekje rond de huisjes en op straat? En dat theeplanten niet hoger komen dan mijn heupen en koffie aan kleine boompjes groeit? Ik niet... Tot nu toe heb ik een redelijk breed scala aan banen voor vrouwen mogen ontdekken (naast het werken in huis): peper plukken, theeplanten snoeien met stokken, straatjes vegen met een bosje takken en kleding maken. Ook als vrouw heb je hier dus carrieremogelijkheden ;-)