Relaxt Old Manali

In Manali waande ik me heel even terug in Nederland. Zodra we aankwamen goot het zo hard dat het de straat naar beneden stroomde. Na één nachtje in Manali waren we er al snel achter dat we eigenlijk in Old Manali moesten zijn. Dit ligt ongeveer 3 km boven Manali en ademt een relaxte backpackers sfeer uit, gecombineerd met een oud Indiaas berg dorpje. Eerst krijg je een lange backpackers straat met allemaal restaurantjes, guesthouses en winkeltjes en daarna gaat dit over in bergdorpje met hele schattige oude houten huisjes. Hier staat ook de Manu Maharishi Temple, welke wel een korte bezichtiging waard is vanwege de gouden beelden. In Manali was het koud, vooral ’s avonds. Ik hoorde de wijze lessen van paps en mams... laagjes, laagjes, laagjes... Dat houd je warm! Dus Bh, hempje, t-shirt, shirt met lange mouwen, vestje en een vest met capuchon, spijkerbroek, sokken en schoenen... Brrrrr nog steeds freezing! Floor, bedankt voor jouw idee om mijn jas op Schiphol bij je achter te laten.... ;-) hihi Voor mij Baileys en voor Mehthab whiskey bij haardvuur koud... Héél vervelend... ;-) Een paar dagen zijn we in Old Manali gebleven om te genieten van de prachtige vergezichten. Met sneeuw bedekte bergen, de Beas rivier, de relaxte sfeer (Manali is beroemd en berucht vanwege de hasj/wiet tolerantie- dus dubbelop NL gevoel...), heerlijk eten bij Shesbesh elke avond (ze hebben daar de lekkerste banana shake die ik ook heb gehad! En serieus alles wat ik geprobeerd heb op de kaart is lekker... Sizzlers, burgers, pasta en vooral de trout!) en een goede warme douche.

We zijn hier heerlijk een paar dagen gebleven. Overdag lekker touren met de motor. Ja... sorry... ze zeggen na een val van het paard, moet je er weer op klimmen...Dus na vorig jaar die schuiver gemaakt te hebben, nu toch maar weer achterop... Dit keer had ik wel geleerd van mijn fouten, dus Mehthab mét rijbewijs en ik met spijkerbroek, schoenen en een helm (welliswaar zonder kintouwtje, plasticglas en véél te groot maar dat is op te lossen... haar in een knotje en capuchon op! :-)) was het compleet veilig! Rustig en goed tourde Mehthab rond en ik heb echt genoten van die ritten. Ik werd die hobbelige, langzame, zweterige bussen zo zat! Van de prachtig uit hout gesneden Hadimba tempel uit 1553 (compleet met vers bloed en wat veren gekleeft aan de achterkant op de offerhoek) naar de sacred tree waar Ghatotkach (de zoon van Hadimba en Bhima) aanbeden wordt en een dagtrip naar Kasol. Die rit was fantastisch... over bergweggetjes, langs de rivier waar op de oevers bijen in houten kistjes werden gehouden en heerlijk fruit werd verkocht. Alles ademt een heerlijke sfeer uit van prachtige natuur en rust. We hebben schapen en geiten hoeders met hele kuddes van en naar de bergen zien gaan, compleet met hond en al. Na de biketour heb ik een massage gekregen van een uur waarin ik flink onder handen genomen ben. Mam, dat kleine meiske van 1.50 m knijpt nog harder dan dat jij dat kan in je massage! ;-) Niet echt relaxt, maar het voorkwam wel de verwachte spierpijn van de motorrit de volgende dag. Ondanks dat mijn tenen eraf vroren, ik 3 km met een bronzen beeld van 8 kg én mijn backpack heb moeten sjouwen naar de bus vanwege een tuktuk strike (powergirl! ) en Mehthabs daypack onder onze neus gejat is uit de bus, hebben we echt een heerlijke tijd gehad hier. Helaas bleek de pas naar Leh (het uiterste noorden in de Himalaya) nog dicht te zijn (die zou pas half juni opengaan), dus moesten we onze planning bijstellen. Vandaar dat we besloten om stedentrips te doen naar Chandigarh en Amritsar én... opnieuw terug naar Corbett national park om tijgers te spotten!